Jicht

Jicht is een ernstige stofwisselingsziekte, die gepaard gaat met een verhoogd urinezuurgehalte in het lichaam.
Ten gevolge van een sterke concentratie van urinezuur en haar zouten in bepaalde slijmbeurzen, peesscheden en gewrichten, komt het tot uitkristallisering van het urinezuur, wat tot de typische jichtaanvallen leidt.

Oorzaken
Vaak is geen duidelijke oorzaak aantoonbaar. Lange tijd heeft men gedacht dat het eten van veel vlees, met name ingewanden, jicht veroorzaakte. Nu weten we dat meer factoren een rol spelen.

Als men een erfelijke aanleg voor de ziekte heeft, wil dit nog niet zeggen dat men de ziekte ook krijgt. Is dit wel het geval, dan kan de ernst van de ziekte zeer verschillend zijn. Mannen lijden duidelijk vaker aan jicht dan vrouwen. De ernst van de ziekte kan zeer verschillend zijn. Verder hebben suikerpatiënten een verhoogd risico om jicht te krijgen. Bij deze patiënten komen op grond van het acute insulinetekort grote hoeveelheden organische zuren vanuit de vetstofwisseling in het bloed terecht. Dit kan een gevaarlijke verzuring van het bloed tot gevolg hebben.

Preventief
Als je weet dat je erfelijk belast bent met jicht, kan je best orgaanvlees, schelpdieren en alcohol vermijden.
Mensen met overgewicht moeten afvallen en zorgen voor voldoende lichaamsbeweging.
Bij een acute jichtaanval kan je best de arts raadplegen.

Hielspoor

Omschrijving
Het hielbot is het grootste bot in de voet en is aan de meeste krachten onderhevig. Een hielspoor is een abnormaal aangroeisel aan de onderkant van de hiel. Het meest voorkomende symptoom bij hielspoor is de opstartpijn bij het uit bed komen en na een tijdje gezeten te hebben.

Mogelijke oorzaak
Midden onder de voet loopt een pees, de plantaire fascie (deze loopt vanaf de bal van de voet naar de onderkant van de hiel en zorgt dat je voetboog in tact blijft). Daar zit vaak veel spanning op.

In verloop van jaren kunnen door de grote krachten en abnormale pronatie (=afwijkende voetbeweging) op die pees bloedinkjes ontstaan t.h.v. de aanhechting op de hiel. Dit bloeden kan leiden tot nieuwe botvorming, wat kan leiden tot het vormen van een botspoor.
Dit botspoor hoeft niet de pijn te veroorzaken. Er zijn heel veel mensen die zo’n hielspoor op een röntgenfoto zullen tonen, maar totaal geen last van hun hiel hebben.

Vaak is het gevoeligste gedeelte de slijmbeurs die zich onder de hiel bevindt. (Een slijmbeurs is een met vloeistof gevuld zakje dat de hiel beschermt tegen de uitzonderlijk hoge krachten die hier plaatsvinden.)
Bij hoge druk door schoeisel met een dunne harde zool wordt de slijmbeurs gekwetst. Deze slijmbeurs raakt ontstoken en opgezet (slijmbeursontsteking) en veroorzaakt de pijn.

Behandeling
Een hielspoor is zeer hardnekkig. Je moet er dus rekening mee houden dat je pas na maanden of zelfs een jaar klachtenvrij zal zijn.
Je voetverzorg(st)er zal je voorzien van een zooltje met een uitsparing waar de bursitis zit. Zo zal de hiel ontlast worden en de ontsteking kan tot rust komen en genezen. Je arts kan een ontstekingwerend en pijnstillend middel toevoegen aan de behandeling, zodat het genezingsproces iets sneller verloopt.

Hamerteen

Hamertenen zijn tenen, waarvan de gewrichtjes gebogen zijn. De reden hiervan is meestal een disbalans tussen de buigspieren en strekspieren van de tenen. Dit ontstaat bv. door verkeerde schoenen en gewrichtsontstekingen.
Op de hamertenen ontstaan vaak pijnlijke likdoorns, doordat ze tegen de schoen drukken en schuren. De hamertenen zorgen ook voor meer druk onder de voorvoet, deze kunnen daardoor overbelast geraken.

Mogelijke behandelingen
Likdoorns die op de hamertenen verschijnen kunnen door een gespecialiseerde voetverzorg(st)er verwijderd worden. Het is wel belangrijk dat nadien de zieke huid drukvrij gelegd wordt met behulp van een protector, die uit meerdere soorten materialen kan bestaan.
Pijnlijke voorvoeten als gevolg van hamertenen moeten ontlast worden met behulp van meerdere mogelijke drukontlastende voorvoetzooltjes of zelfverwerkende materialen. Uw voetverzorg(st)er zal hiervoor een oplossing kunnen bieden.

Fibromyalgie

Fibromyalgie is een vorm van reuma en wordt ook wel ‘weke delen reuma’ genoemd. De pijn en de stijfheid zitten meestal in de spieren en in het bindweefsel dat de gewrichten omhult. De aandoening zit niet in de gewrichten zelf.
In de reumathologie wordt pas van fibromyalgie gesproken indien op tenminste elf van de vastgestelde drukpunten op het lichaam pijn aangegeven wordt door de patiënt.
Veel voorkomende voetklachten bij deze ziekte is pijn onder de bal van de voet, met uitstralingspijn. Dit voelt aan als een doffe pijn, die bij een verkeerde beweging plotseling scherp wordt.

Ontstaan
Alhoewel men nog steeds niet zeker weet hoe fibromyalgie ontstaat, sluit men wel uit dat het hier gaat om een ontstekingsziekte of een erfelijke ziekte.

Hallux Valgus

Een hallux valgus is een standafwijking van de grote teen. De grote teen maakt een draai en gaat richting de kleine teen wijzen.
Op het punt waar de draai plaatsvindt groeit meestal een knobbel.
Soms kan de knobbel extra groot en rood zijn, dan is er waarschijnlijk sprake van een slijmbeursontsteking (bursitis).

In sommige families komt de hallux valgus vaker voor dan in andere. Er is dus zeker sprake van erfelijkheid. De aanleg wordt meestal van vrouw op vrouw doorgegeven. Vrouwen hebben hiervan meer last, omwille van het knellen in de schoenen. Soms echter hebben mannen ook last van een hallux valgus.
Door het knellen in de schoenen kan er irritatie aan de huid optreden. Ook kan er een slijmbeursontsteking ontstaan, dit is een erg pijnlijke aangelegenheid.

Naast de oppervlakkige klachten gaat het gewricht meestal deformeren. Deze afwijkende groei kan een functiebeperking van het gewricht geven. Deze functiebeperking kan voor een afwijkend looppatroon zorgen, wat weer de start kan zijn van klachten in bijvoorbeeld de rug, knie of heup.

Het is van groot belang om in dit geval aandacht aan je schoenen te besteden.

Belangrijke aspecten zijn:
Voldoende breedte
Soepel leer thv de knobbel
Geen stiknaadjes thv de knobbel

Deze “simpele” aandachtspuntjes zijn zeer belangrijk om pijn en irritaties te voorkomen.Indien er sprake is van een slijmbeursontsteking of neiging tot, is het noodzakelijk om de knobbel te ontlasten. De druk moet verdeeld worden over een grotere oppervlakte. Je voetverzorg(st)er zal hiervoor keuze hebben uit meerdere materiaalsoorten, al naargelang de ernst en de wens van de cliënt.

Chirurgisch ingrijpen kan noodzakelijk zijn, maar blijft de laatste mogelijkheid.

Schimmelnagel (Onychomycosis)

Omschrijving:
Dit is een schimmelinfectie van zowel het nagelbed als de nagel zelf. Dermatofyten leven van hoornstof en vermeerderen zich hierdoor. Een schimmelnagel kenmerkt zich door een verdikte, witgelige en brokkelige nagel, die soms ook pijnlijk kan zijn. In de volksmond wordt dit probleem vaak geminimaliseerd door het woord kalknagel te gebruiken.

De schimmelinfectie wordt bevorderd door:
Te veel zeep (natuurlijke beschermlaag lost op)
Vochtige huid (slecht afdrogen)
Slechte voethygiëne
Huidinfectie wordt soms nagelschimmel
Beschadigde nagel
Gestoorde nagelgroei door de leeftijd
Behandeling
Een nagelschimmel doen verdwijnen duurt maanden, soms jaren.
Indien na een onderzoek van de dermatoloog een mycose-infectie wordt vastgesteld, is zowel een orale als een nagelbedbehandeling met antimycotica aangeraden.

De voetverzorg(st)er zal de nagel afvlakken, de mycosestukjes verwijderen, het nagelbed zoveel mogelijk vrij maken.(openstellen voor de antimycoticum) Desinfecteren en behandelen met antimycoticum-tinctuur

Opmerking: De genezing hangt af van door het consequent volhouden van het aanbrengen van een antimycose middel vereist geduld en veel tijd.

Psoriasisnagel

Omschrijving
Een psoriasisnagel lijkt op een mycosenagel. Door de uitermate hoornophoping zal de nagel loslaten en afbrokkelen. De onregelmatige putjes, samen met de bruine verkleuring zijn heel kenmerkend.

Oorzaak
Psoriasis is een niet-besmettelijke huidziekte van chronische aard. Psoriasis brengt mogelijk psoriasisnagels met zich mee.

Behandeling
De dermatoloog zal onderzoeken of het over een mycosenagel of een psoriasisnagel gaat. Deze kan door de voetverzorgster enkel vlak en schoon gehouden worden door te verdunnen, losliggende nageldelen te verwijderen en glad te frezen.

Nagelwalontsteking (Paronychia en Onychia)

Nagelwal-ontsteking (omloop, paronychia)

Ontsteking van de huidrand rond de nagels. Meestal aan één kant van de nagel, maar kan zich uitbreiden rond de hele nagel (= ‘omloop).

Mogelijke verschijnselen (o.a.)
Rode, opgezette, pijnlijke nagelwal, soms met pus, gele, bruine of zwarte nagelverkleuring, nagel-vervorming, nagelbed-misvorming

Mogelijke oorzaken:
Infectie met bacterie of schimmel, met name bij mensen met eczeem of psoriasis

Mogelijke vormen:
– acute paronychia: snel opkomende nagelwal-ontsteing die wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie, meestal als gevolg van een wondje bij het nagelknippen of splinter
– chronische paronychia: langzaam opkomende chronische vorm, die wordt veroorzaakt door een schimmel-infectie en tot 6 weken kan duren

Mogelijke behandelingen (o.a.)
– verwijdering van de pus met watten of gaas
– natte kompressen
– plaatselijk antibioticum of antischimmel-middel (afhankelijk van de oorzaak van de infectie)

Onychia is een ontsteking en infectie van nagel en nagelbed (matrix).

Meestal wordt de aandoening veroorzaakt door een verwonding, ofwel door een directe verwonding ofwel door druk van slecht passende schoenen. Onychia kan ook worden veroorzaakt door huidziekten zoals psoriasis en eczeem. Diabetes is vaak medeveroorzaker van de aandoening, door een slechte bloedsomloop naar de voeten en een verminderde weerstand tegen infecties. Onvoldoende voedingsstoffen in het dieet (voedingstekorten) kunnen er ook aan bijdragen.

De aangetaste teen raakt ontstoken, zwelt op en wordt pijnlijk. Geïnfecteerde pus kan weglekken vanuit de teen naar omliggend weefsel en daarmee de infectie verspreiden.

De behandeling bestaat uit het verwijderen van het aangetaste deel van de nagel. Vaak loopt de pus weg wanneer de nagel wordt verwijderd. Als dat niet vanzelf gebeurt, wordt er met een scalpel een kleine incisie gemaakt. De nagel wordt om de genezing te ondersteunen meestal gedeeltelijk verwijderd. Antibiotica kunnen oraal worden genomen of als een zalf worden aangebracht om de infectie te genezen; een voetbad met een adstringens (zoals bitterzout) kan er bij helpen dat de pus wegtrekt en de nagel weer geneest. Als deze behandelingen geen succes hebben, kan het nodig zijn om een deel van de nagel of de gehele nagel permanent te verwijderen.

Lijnen van Beau

Omschrijving:
Dit zijn de dwarse lijntjes die je soms ziet op de nagelplaat. Ze groeien met de nagel mee uit.

Oorzaak:
Ze duiden op een tijdelijke verstoorde groei, omwille van het doormaken van een of andere infectieziekte.

Behandeling:
Na behandeling van de oorzakelijke ziekte, groeit de nagel weer gezond verder.

Nagelloslating (onycholysis en onychomodesis)

Omschrijving:
De nagelplaat kan loskomen aan de nagelrand, maar ook aan de nagelriem.
Hier wordt een onderscheid gemaakt.

1. Loslating aan de vrije rand (=onycholysis).

Mogelijke oorzaken:
lechte bloedsomloop
Huidziekten
Trauma (=slag of stoot)
Behandeling:
De voetverzorgster zal het losgelaten deel van de nagel zo ver mogelijk verwijderen.
Het vrijgekomen nagelbed moet behandeld worden tegen verdere infectie.

2. Loslating aan de nagelriem (=onychomodesis).

Oorzaak:
Oorzaak hiervan is meestal een slag of stoot. Het trauma kan ook veroorzaakt worden door voortdurende sterkde druk, door slecht passende schoenen.
Ook een slechte lichaamstoestand kan oorzaak zijn.

Behandeling:
Als de oorzaak geen trauma is, is een bezoek aan de dokter aangewezen.

Koïlonychie

Omschrijving:
Deze nagels zijn niet bolvormig, maar eerder holvormig. 
Dit komt meer voor bij vingernagels, dan bij teennagels. Het kan doordat de nagel erg dun is, vooral bij kinderen. Doch de nagelplaat kan ook verdikt zijn en hol.
Er is geen behandeling noodzakelijk.

Ingegroeide nagel

Omschrijving:
De nagel waarbij de scherpe rand of de punt van de nagel in de nagelplooi drukt en pijnklachten geeft, vormt de eerste fase van wat op een ingegroeide nagel lijkt. Daarbij kan zich in de nagelplooi eelt of zelfs een likdoorn vormen. Dit noemt men een pseudo-ingegroeide nagel.
We spreken pas van een echte ingroeide nagel als de nagelpunt in de huid dringt, waardoor een verwondig van het omliggende zachte weefsel plaatsvindt. Dit veroorzaakt op zijn beurt een acute ontsteking. De nagelwal zal eveneens ontsteken. (=paronychia) Deze ingroei komt meestal voor aan de grote tenen.

Ontstaan:
– Verweekte huid: Door hyperhydrosis (overmatig zweten) of te vaak een heet voetbad ontstaat er een verweking van de sulcus, waardoor de nagelpunt sneller kan ingroeien.

– Laterale druk: Door te smalle schoenen of strakke kousen is de dorsale druk groter en wordt de rand van de teennagel dieper in de sulcus gedrukt.

– Dorsale druk: Indien er te weinig ruimte in de schoentop is, wordt de nagel dieper in de sulcus gedrukt.

– Abnormale belasting: bv een hallux valgus. De weefsels onder de nagel worden samengedrukt, zodat de sulcussen dieper worden.

– Verkeerde knipwijze: Te kort en te hoekig geknipt, zal de nagel zich bij het verder groeien in het omliggende weefsel kunnen boren.

Behandeling:
De medisch pedicure zal een kleine spie uitknippen die zeker geen enkele onregelmatigheid meer bevat. Indien een splinter aanwezig is, wordt die zo mee verwijderd. De nagelrand wordt mooi glad gemaakt. De sulcus gereinigd en gedesinfecteerd. In de sulcus zal een tamponade aangebracht worden, zodat de nagel niet opnieuw kan ingroeien. Indien nodig wordt de teen ontlast.

Bij ernstige en chronische ingroeiing zijn er uitgebreide behandelingsmogelijkheden.

Het plaatsen van een nagelbeugel
Nageltractie (= verwijderen van de nagel)
Wig-excisie met partiële matrix-excisie (= stukje nagel en stukje van de matrix wordt verwijderd)
Wig-excisie met fenol-cauterisatie (= Met behulp van een fenol-gaas wordt de levende materie vernietigd ter hoogte van de matrix, zodat er plaatselijk geen nagel meer kan groeien)
Volledige nagelavulsie (=De volledige nagel en matrix worden verwijderd en vernietigd met behulp van een cautische oplossing)

Hypocratische nagel

Omschrijving:
De hypocratische nagel groeit over het teentopje heen.
De kromming ontstaat door woekering van het beenvlies van het laatste teenkootje.
Er is een verandering van de teenstand. De teentop gaat verbreden en verdikken.

Mogelijke oorzaken:
Longziekten
Leverziekten
Darmontsteking
Halfzijdige verlamming

Behandeling:
Het knippen van de hypocratische nagels moet door de voetverzorgster zeer nauwkeurig aangepakt worden.
Door de slechte lichamelijke toestand zal een wondje moeilijk genezen en zal dit deskundig verzorgd moeten worden

Dwangnagel

Omschrijving:
Dit lijkt op een gespleten nagel, maar is toch een bijnageltje dat de verkeerde richting uit gestuurd wordt vanuit de matrix.

Dit uitstekende bijnageltje kan de nagelwal beschadigen en zo een ontsteking veroorzaken.

Mogelijke oorzaak:
Erfelijkheid
Beschadiging van de matrix kan een verstoorde groei veroorzaken.
Behandeling:
Je voetverzorg(st)er zal het uitstekende puntje gladfrezen. (Knippen kan pijnlijk zijn)
Nooit het puntje uittrekken!

Gespleten nagel

Omschrijving:
De nagel kan gaan splijten als gevolg van een trauma (=slag of stoot). Er ontstaan twee smalle nageltjes die in de nagelmatrix ontspringen. Dit kan erg pijnlijk zijn.

Behandeling:
We gaan de twee nagelhelften beiden knippen en glad frezen. Indien het nodig is zal een nagelprothese aangebracht worden om de twee deeltjes opnieuw met elkaar te laten meegroeien.

Zweetvoeten

Omschrijving:
Zweet is een geurloze, heldere, waterige vloeistof met verschillende bestanddelen.
Zweetklieren bevinden zich overal op het lichaam. Ze verzorgen de water- en temperatuurhuishouding in het lichaam. We spreken van hyperhydrose bij overdreven transpireren van de huid door een overfunctioneren van de zweetklieren. Zweetklieren aan de handpalmen, oksels en voetzolen reageren erg gevoelig op emoties.

Andere mogelijke oorzaken voor zweten:
Ziekelijk zweten
Diabetes
Erfelijkheid
Warmte
Inspanningen
Occlusief schoeisel (veiligheidsschoenen)
Bromhydrose is een gevorderde vorm van hyperhydrose (indringende geur).
Dyshydrose is een hevige vorm van hyperhydrose, gepaard gaande met blaarvorming (bacteriële of mycotische infectie).
Hypohydrose is een gebrekkige zweetafscheiding.
Anhydrose is een volledige afwezigheid van zweetklieren.

Mogelijke oorzaken:
Endocriene ziekten (slechte klierwerking)
Syndroom van Cushing
Diabetes
Psoriasis (obstructie van de uitvoergangen)
Erfelijke dermatosen
Medicatie
Uitdroging door diarree of braken
Bloedvaten

Behandelingen:
Zweetremmende poeders, crèmes of sprays zorgen ervoor dat de zweetkliertjes wat samentrekken en daardoor minder transpiratievocht produceren.
Een goede hygiëne door vaak wassen, best met koud water en dit dagelijks.
Elke dag propere sokken (wol of katoen).
Goed ventilerende schoenen van leder.
Er zijn eveneens kartonnen wegwerpzooltjes verkrijgbaar in de handel die het zweet kunnen opnemen.

Zaadlikdoorn

Ook wel CLAVUS MILIAIRE genoemd.

Omschrijving:
Deze likdoorntjes zien uit als kleine harde graankorreltjes, zonder omliggend eelt. Ze liggen eerder op de huid, dan erin, verspreid over voetzool en hiel. Ze zijn niet pijnlijk en hinderen nauwelijks.
Mogelijke oorzaken:
– Anhidrose (geen zweetafscheiding)
– Huidziekten
– Ouderdom
– Droge ondervoede huid

Behandeling:
De medisch pedicure zal deze eenvoudig verwijderen door weg te snijden. Nadien de huid goed insmeren met een voedende crème.

Eczeem

Omschrijving:
Eczeem is de meest voorkomende huidziekte.
Er bestaan twee soorten eczeem; acuut eczeem (nat eczeem) en chronisch eczeem (droog eczeem).

Acuut eczeem uit zich via blaasjes met vocht in. Deze blaasjes jeuken en springen daarna open. Het vocht komt vrij en de jeuk verdwijnt.
Er zullen schilfertjes ontstaan die eerst vochtig zijn en later zullen uitdrogen. Dan gaat de huid afschilferen.

Chronisch eczeem kenmerkt zich door een droge rode en dikwijls jeukende huid. Droog eczeem komt vooral voor in de huidplooien; zoals de knieplooi, de binnenzijde van de ellebogen,…

Mogelijke oorzaken
– Rechtstreeks contact van een product met de huid kan een allergische reactie van de gevoelige huid veroorzaken. (bvb. verf, terpentijn, was- en afwasproducten, goud, zilver,…
– Het inwendige afweersysteem zal d.m.v. antilichamen reageren tegen aangevoerde antigenen.
Door een contact van het antilichaam en het antigeen zullen er actieve stoffen uit de cellen ontstaan, nl. histamine. Deze stoffen veroorzaken – contractie van de gladde spieren (astma) – vermeerderde exsudatieven van de capillairen (netelkoorts, eczeem) – verhoogde klierafscheiding (niezen, lopende neus)

Behandelingen
De behandeling bestaat uit het opsporen en wegnemen van de oorzaak.
Dit is vaak een moeilijke zoektocht. (allergische testen)

Om de periode van eczeem-opstoot draaglijker te maken kan men symptomatisch te werk gaan:
– nat eczeem met nat bestrijden (Burrow water, Blauw water, Lic Goulard)
– droog eczeem: vooral zalven zijn toepasbaar, bvb. Corticosteroïde zalven, zalf met Ichtyol, antibioticazalf, anti-histamine (jeuk), PUVA, corticosteroiden per os of inspuiting.
Vooraleer hieraan te beginnen is het noodzakelijk een arts te raadplegen.

Interdigitale likdoorn

Omschrijving:
Het gaat hier over een likdoorn aan de binnenzijde van de tenen.
Dit zijn meestal weke likdoorns, maar zeer pijnlijk.

Oorzaak:
De druk komt in dit geval van het teengewrichtje (dus van binnenuit).
De twee naast elkaar liggende huidoppervlakken schuiven voortdurend over elkaar. Dit geeft een aanhoudende combinatie van druk en wrijving.
Eerst ontstaat eelt en daarna de likdoorn.
Hyperhydrosis (=overmatig zweten) werkt dit in de hand.

Behandeling:
De voetverzorgster zal de likdoorn geduldig weghalen en het teengewrichtje trachten drukvrij te leggen.

Plantaire pitting

Omschrijving:
Er zijn kleine geïnfecteerde putjes zichtbaar op de voetzool.
Typisch is de blauw-rode kleur en de indringende geur.
Een branderige pijn is eerder voelbaar bij loslating van de de grond, dan bij druk.

Oorzaak
Overmatig zweten door occlusief (=luchtdicht afgesloten) schoeisel. bvb. veiligheidsschoenen.

Behandeling
Het gaat hier om een bacterie die moet behandeld worden. Anderzijds moet de oorzaak (het zweten) aangepakt worden.
Vraag raad aan je voetverzorgster.

Onychophosis

Omschrijving:
Dit is een verhoogde eeltvorming in de nagelwal. Hier kan zelfs een likdoorn ontstaan.
Dit doet pijn en daarom denkt men dat de nagel ingegroeid is en spreekt men van een pseudo-ingegroeide nagel.

Oorzaak
Deze eelt ontstaat door druk en wrijving van de zijdelingse nagelranden in de nagelwal.
– Onaangepast schoeisel
– Foutief geknipt
– Hallux valgus
– Overmatig zweten
– Overpronatie van de voorvoet

Behandeling
Eeltlaagjes en likdoorns dienen deskundig verwijderd te worden. Je voetverzorgster zal een aangepaste tamponade aanbrengen, om snelle verhoorning te voorkomen.

Wrat

Omschrijving
Een wrat is een virale infectie. Ze is wel besmettelijk. Vooral als je lichaam niet voldoende afweerstoffen bevat tegen dit virus.
Deze virussen zijn talrijk aanwezig in vochtige milieu’s en dringen ook makkelijker in in vochtige huid, omdat dan de poriën open staan. Een wrat ziet eruit als een bloemkoolachtige verhoorning.

Er bestaan meerdere soorten wratten:
Vooral de voetzoolwrat gaat met sterke verhoorning gepaard. Daarom wordt ze nogal eens met een likdoorn verward.
Bij een wrat groeien kleine bloetvaatjes mee, die bij het wegsnijden zullen bloeden. Hier wordt snel duidelijk dat het niet om een likdoorn gaat. Een wrat zal pijnlijk zijn bij zijdelingse druk, een likdoorn bij verticale druk. Voetzoolwratten kunnen erg pijnlijk zijn bij het lopen, omwille van het lichaamsgewicht.

De vlakke wrat is meestal klein en huidskleurig, soms lichtbruin en licht verheven. Deze wratjes komen voornamelijk voor op het aangezicht, armen en benen.
De steeltjeswrat is een steelvormig uitstulpinkje, dat nogal eens aanwezig is op lippen, neus, oogleden.

De bolhoedwrat is een bolvormig gezwelletje met in het midden een indeuking.

Ze is in tegenstelling tot de gewone wrat, week en deegachtig, maar wel even besmettelijk.

Waterwratjes bestaan uit kleine blaasjes. Het lichaam heeft ongeveer 2 jaar nodig om zich tegen dit virus te verzetten. Na 2 jaar kunnen ze dan plots vanzelf verdwijnen.

Behandeling
Eenmaal ontwikkeld kunnen deze wratten soms jaren aanwezig zijn, om dan plots te verdwijnen, omdat het lichaam dan voldoende afweerstoffen heeft aangemaakt om zich tegen het virus te verzetten. Soms ontstaan er rondom een moederwrat kleine wratjes. Als men de moederwrat aanpakt zullen de kleine wratjes spontaan mee verdwijnen.

De behandeling bestaat uit de vernietiging van het weefsel, met als doel zo ook het virus aan te pakken. Er worden op allerlei manieren pogingen gedaan, maar hardnekkig zijn ze wel.

Mogelijkheden
Het plaatselijk aanbrengen van vloeistof of zalf op basis van salicylzuur of formaldehyde.
Dit moet met de meeste zorgvuldigheid gebeuren, om te voorkomen dat het product ook op de gezonde huid terechtkomt. Deze producten werken keratolytisch en etsend.
Vloeibare stikstof geeft een weefselvernietiging door bevriezing. (- 196 graden °C).
De huid reageert door een blaasje te vormen onder de wrat.
Deze behandeling kan pijnlijk zijn tijdens en nadien.
Coagulatie is het wegbranden van het weefsel met hoogfrequente stromen. Dit is een agressieve behandeling en dient vooraf te gaan door een plaatselijke verdoving. Een goede wondverzorging is nadien noodzakelijk.
Tijdens de lasertherapie wordt het weefsel met behulp van de laser weggebrand.
Dit wordt bij kinderen niet gedaan, omdat het de groeischijven kan aantasten.
Vooral bolhoedwratjes worden uitgelepeld. Dit dient ook onder plaatselijke verdoving te gebeuren.
Een andere mogelijkheid is celremmende medicatie.
Dit is van toepassing als elke andere behandeling loos was.
Zilvernitraat in water werd vroeger veel gebruikt, maar is weinig zinvol, omdat er enkel een klein laagje keratoline wordt weggehaald.

Wintervoeten

Omschrijving
Wintervoeten ontstaan door een verstoring in de bloedsomloop. Men ziet rode gezwollen plekken. Bij koude is dit pijnlijk, bij warmte zal er jeuk optreden. In ernstige gevallen ontstaan blaren, kloven en zweren.
De ene persoon is hieraan gevoeliger dan de andere.

Behandeling
Vermijd hevige koude, zorg voor warme kousen en pantoffels of schoenen.
Voorzie in warme vloerbekleding.
Wisselbaden zijn erg aangenaam bij wintervoeten.
In het najaar kan de arts een injectie geven, waardoor er tijdens de winterperiode minder problemen zullen zijn.

Voetzweer

Omschrijving:
De gezonde huid heeft een natuurlijke beschermende laag die een barrière vormt tegen binnendringende bacteriën.
Kleine kwetsuren of krabletsels zijn voldoende om de deur open te zetten zodat bacteriën, die zich onvermijdelijk op de huid bevinden, binnen kunnen.
De bacteriën (meestal staphylococcen of streptococcen) doen hun werk en zo ontstaan etterige huidziekten. (pyodermiën)

Behandeling
Na verwijdering van de zichtbare etterprop is een goede ontsmetting van groot belang.
Dit kan best door het aanbrengen van achtereenvolgens zuurstofwater, fysiologisch serum en hibidil. Nadien wordt isobethadine-zalf en een wondverband aangebracht. Dit kan best door een arts uitgevoerd en gevolgd worden.

Weke likdoorn

Omschrijving:
De zachte likdoorn bevindt zich bijna altijd tussen de tenen. Het is een zachte eeltvlek met daarin een pijnlijke kern.
Deze pijnlijke eeltkern ontstaat door voortdurende kneding van de huid tussen twee uitsteeksels van vergroeide botjes in de teenkootjes (interfalangeale gewrichtjes). Vaak wordt het ontstaan van dit kwaaltje bevorderd door transpiratievocht dat niet kan verdampen.

Behandeling
Na enkele keren vakkundig wegsnijden door je voetverzorg(st)er en de gekwetste huid tijdelijk te sparen door drukvrij te leggen, is de kans groot dat de likdoorn wegblijft.

Vasculaire likdoorn

Omschrijving:
Dit is een vergevorderde likdoorn die reeds lange tijd aanwezig is. Hierin zijn kleine bloedvaatjes zichtbaar. Drukontlasten is de eerste regel, daarna een bezoek aan de voetverzorger.

Neuro-Vasculaire likdoorn

Omschrijving:
Dit is een vergevorderde likdoorn die reeds lange tijd aanwezig is.
Hierin zijn bloedvaatjes en zenuwtjes zichtbaar en voelbaar geworden. Ze zien uit als dunne lusjes en kleine concentraties van hoornhuid. Er kunnen gele vlekjes en streepjes te zien zijn, daar waar de zenuwuiteinden zich bevinden. Deze plekjes zijn dan ook zeer gevoelig en pijnlijk.

Kloof

Omschrijving:
Een kloof kan ontstaan door overdreven verweking van de voethuid, maar ook door uitermate verdroging van de huid.
De verweekte huid tussen de tenen is vaak het gevolg van overmatige zweetproductie. Hierbij moet aan de transpiratie gewerkt worden.
Indien de huid in die mate uitdroogt dat de elasticiteit verdwijnt, zal ze openbarsten. Zo ontstaan kloven aan de hielen.
Het dragen van slippers met een harde zool die voortdurend tegen de hiel slaat, bevordert het ontstaan van kloven.

De voetverzorger zal harde eeltranden met de frees verwijderen.
Er zijn meerdere producten op de markt die kloven kunnen verzorgen en voorkomen. Vraag je voetverzorg(st)er om raad. Zweetremmende poeders en crèmes kunnen een oplossing bieden bij overmatig zweten van de voeten.
Er zijn eveneens kartonnen wegwerpzooltjes verkrijgbaar die het zweet kunnen opnemen.
Het dragen van leder schoeisel is in dit geval zeker aan te raden.
Indien de kloof open is, moet onmiddellijk wondverzorging gebeuren. De deur staat open voor infectie. Indien de kloof niet open is zal een behandeling met bvb. levertraanzalf verzorging brengen.

Eksteroog

Omschrijving:
De benaming eksteroog is ontstaan uit de vergelijking van ‘de zwarte kern in een likdoorn’ met ‘het oog van een ekster’.
Het zwart puntje kan in een likdoorn ontstaan indien de wrijving en druk blijven aanhouden en de slijmbeurs alzo gaat ontsteken.
De slijmbeurs is het kapselbandje rond een gewricht dat het gewrichtsslijm afscheidt. Hieraan moet zeker een oplossing geboden worden, om ontsteking van het beenvlies en zelfs het gehele bot te voorkomen.

Huidschimmel

Omschrijving:
Een huidschimmel aan de voeten is meestal eerst zichtbaar door losse velletjes en kloofjes tussen de tenen. Dit brengt jeuk en een onaangename geur met zich mee. Het kan uitbreiden over de volledige voetzool en de gehele voet. Op de wat drogere huid doet het zich vaak voor in de vorm van blaasjes, met vervelling als gevolg. Huidschimmel is besmettelijk en kan worden opgedaan op vochtige plaatsen, bijvoorbeeld zwembaden en douches van sportzalen. Het passen van schoenen met blote voeten alsook overmatige zweetvoeten zijn een risico. Kennelijk speelt een verminderde weerstand van de huid een rol. Dit kan het geval zijn tijdens of na een ziekteperiode. Anderzijds zal te regelmatig wassen en veelvuldig gebruik van zeep de PH-waarde van de huid (de zuurtegraad) verstoren.

Behandeling
De voeten behandelen met een schimmelwerende zalf. Deze behandeling moet voldoende lang volgehouden worden. Zelfs wanneer men denk van de schimmelinfectie bevrijd te zijn, kan men best de behandeling nog een tijdje voortzetten. Dit om er zeker van te zijn dat er geen sporen achterblijven en zo de infectie snel weer uitbreiden kan.

Eelt (hyperkeratose)

Omschrijving:
Eelt ontstaat door overmatige druk en wrijving. In feite wordt eelt gevormd als reactie van de huid. Als een soort verdedigingsmechanisme ontstaat een natuurlijke huidlaagverdikking.
Door wrijving worden de zenuwuiteinden voortdurend geprikkeld. Dit zorgt voor een verhoogde bloedtoevoer, met een versnelde celopbouw als gevolg. Hier spreekt men van fysiologische eelt.

Eelt is enkel storend indien dit pathologische eelt is (=hyperkeratose).
Door verdikking van de eeltlaag wordt de papilaire huidlaag dichtgedrukt. De cellen missen de nodige voedingstoffen en verhoornen sneller. Ze kunnen niet in dezelfde mate afschilferen. Deze eeltlaag kan met de lederhuid samengroeien. Dit kan pijnlijk zijn en branderig aanvoelen.

Het is deze eeltlaag die de voetverzorger zal verwijderen totdat de opperhuid weer beweeglijk wordt. De fysiologische eeltlaag zal ze gedeeltelijk aanwezig laten. Deze is noodzakelijk als bescherming.

Mogelijke oorzaken
– Onaangepast schoeisel
– Teen-of voetafwijking
– Druk van binnenuit: overgewicht, doorzakking voorvoet, hielspoor
– Magere voeten
– Aftakeling van het bloedvatensysteem

Behandeling
Na inweking door een voetbad kan de loskomende huidlaag vakkundig weggehaald worden.
Te veel eelt weghalen is schadelijk en zal meer aangroei veroorzaken. Je kan zelf na heet bad met en puimsteen de verweekte eeltlaag wegschuren. Op deze manier kan je meestal zelf hyperkeratose voorkomen.

Blaar

Omschrijving:
Een blaar ontstaat door irritatie van diepere huidlagen en overvloedige afscheiding van waterig vocht. Hierbij komt de opperhuid los.
Door slecht passende schoenen te dragen, gaan je voeten in je schoenen schuren. Deze voortdurende wrijving irriteert je huid en er ontstaat een blaar. Dit noemt men mechanische irritatie.
Blaren kunnen ook ontstaan door huidziekten zoals exzeem of wintervoeten.

Behandeling
De voetverzorger behandelt alleen blaren die ontstaan zijn door mechanische irritatie en dan nog enkel als er een pijnklacht is. Zoniet laat je de blaar dicht om infectie te voorkomen.
Bij pijn wordt na desinfectie de blaar geopend en het vocht er voorzichtig uitgedrukt. Men brengt een wondverband aan. Hygiëne is hier erg belangrijk.

Harde likdoorn

Omschrijving:
Dit is een verharde naar binnen gegroeide eeltkern in de vorm van een kegeltje, met de punt in de huid gericht.
Meestal ontstaat de likdoorn in het centrum van een eeltplek, als gevolg van langdurige plaatselijke wrijving en druk en omdat daar de celgroei het grootst is. Deze eeltkern zal extra druk uitoefenen op de zenuwuiteinden en daardoor pijn veroorzaken.
Als verdediging kan zich een vochtzakje vormen tussen de opperhuid en de lederhuid. Bij aanhoudende druk kan de huid zelfs in een ontstekingstoestand terechtkomen.

Meest voorkomende plaatsen
– Op de hamer- of klauwteen
– Onder de voet t.h.v. kopjes van de middenvoetbeentjes (doorzakking dwarse voetboog)
– Buitenkant kleine teen

Mogelijke oorzaken
– Onaangepast schoeisel
– Lichaamsgewicht
– Door slecht functioneren van voet of tenen
– Weerstand van de grond (dunne zolen)